दिनभरको व्यस्ततापछि आरामका लागि घर या डेरा फर्किने समय हो, साँझ । चराचुरुङ्गी पनि घाम ढल्केपछि गुँड फर्किन्छन् । तर, सुनसरी खनारका युवा तुलसी घिमिरे ‘समर्पण’ बिहान चार बजेको मिठो निन्द्रा र सुनौलो सपना त्यागेर काममा लागेपछि राति १० बजेसम्म काममै व्यस्त हुने गरेका छन् ।२३ वर्षीय घिमिरे अभिनय, गायन र नृत्य प्रशिक्षकका रूपमा चिन्छिन् । स्कुल तहदेखि नै उनी नृत्यमा पोख्त थिए । अहिले उनको दिनचर्या दुहवी र इटहरीमा नृत्य सिकाउन काममा बित्ने गरेको छ । बिहान नृत्य प्रशिक्षणमा व्यस्त हुने उनी दिउँसो इटहरीकै कन्चनजङ्घा बोर्डिङ स्कुलमा शिक्षणको काम गर्छन् । साँझमा खनारको रिलायन्स उद्योग परिसरमा ट्युसन पढाउँछन् । ट्युसन पढाएर राति १० बजेपछि मात्र घर फर्किन्छन् । स्थानीयस्तरमा उनी गायकका रूपमा पनि परिचित छन् ।
पछिल्लो समयमा उनी टेलिभिजनको सिरियलमा समेत देखिन थालेका छन् । उनलाई इटहरीको ऐरिना टेलिभिजनबाट प्रसारण हुने ‘चलेको चलन’ सिरियलका लागि उनले उल्लेख्य भूमिका निर्वाह गरेका छन् । सो सिरियल अहिले २४औँ शृङ्खला पूरा भएको छ । उनले गर्दै आएका काममध्ये सबैभन्दा बढी भविष्य अभिनयमा रहेको बताउँछन् ।
‘हुन त मेरो करिअर नृत्यबाट सुरु भएको हो तर अचेल नृत्यसँगै अभिनय जोडेर लान सके मात्र भविष्य आशालाग्दो रहेको देख्छु,’ उनले भने । उनी अभिनय कला तिखार्नका लागि भारतमा प्रशिक्षण लिन जाने
तयारीमा छन् । भारत र फ्रान्सका नृत्य प्रतियोगितामा पनि सहभागी भएका उनी अभिनयमा लोकप्रियता बढ्दो देखेर त्यही बाटोमा अघि बढ्न चाहेको बताउँछन् ।
‘नृत्यबाट सङ्घर्ष गर्न थालेको १२ वर्ष पूरा भइसक्यो तर आर्थिक हिसाबले त्यति सन्तोषजनक भएन,’ उनले भने, ‘अब भने अभिनयमै केन्द्रित हुने सोच बनाएको छु ।’
स्कुलमा पढ्दाका दिनमा अरूलाई सिकाएको झ्यालबाट हेर्दा माथिल्लो कक्षाका दाइले ‘ए, के हेरेको तँलाई त नाच्न आए पो हेर्छस्, तिमीहरूको जात त टपरा सोहोर्ने हो,’ भनेर हप्काएको इख उनको मनमा बसेको रहेछ । ‘सिनियर दाइले त्यसो भनेपछि निकै चित्त दुख्यो, त्यसपछि अन्यत्रै गएर तीन दिनभित्रमा नाच्न जान्ने भएँ ।’ उनले भने ।
तीन दिन सिकेको भरमा सिनियर दाइहरूले सिकाएकाहरूले भन्दा राम्रो नृत्य प्रस्तुत गरेपछि पाँच वटा प्लेट र चम्चा पुरस्कार पाएको उनले सुनाए ।
उनले त्यो बेला ‘लौ लौ आयो, लिलीलाई देखेर’ भन्ने गीतमा नाचेर सबैको मन जितेका थिए । ‘तिनै सिनियर दाइहरूले प्लेट र चम्चा पुरस्कार दिएका थिए,’ उनले भने ।
पुरस्कार पाएपछि भने उनलाई विद्यालयमा मात्र होइन समुदायस्तरमा गरिने हरेक नाचका कार्यक्रममा सहभागी गराउन थालियो । यसरी क्रमशः एकपछि अर्को गीतमा नाच देखाउँदै उनी पोख्त भए ।
